به نقل از «فرارو»

برای داشتن قلب سالم به کدام سمت بخوابیم؟

تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۲۷۱۷۸

هر کدام از پوزیشن‌ها و حالت‌های خوابیدن مزایا و معایب خاص خود را دارند. به‌عنوان مثال، خوابیدن به پشت و به‌ صورت طاق‌باز و قرار دادن یک بالش در زیر کمر می‌تواند به کاهش کمردرد کمک کند، اما باعث تشدید علائم آپنه‌ خواب می‌شود. خوابیدن به پهلو برای افراد مبتلا به آپنه‌ی خواب بهتر است، اما احتمال دارد به ستون فقرات آسیب برساند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش بهداشت نیوز، اگر به بیماری قلبی مبتلا هستید، بهتر است از خوابیدن به پهلوی چپ خودداری کنید. به نظر می‌رسد که خوابیدن به این سمت کمی قلب را جابه‌جا کند و فعالیت الکتریکی آن را تغییر دهد. البته هنوز به‌طور دقیق مشخص نیست که این تأثیر تا چه حد می‌تواند چشمگیر و نگران‌کننده باشد.

در این مقاله به این سؤال پاسخ می‌دهیم که چرا خوابیدن به پهلوی چپ می‌تواند برای قلب مضر باشد. همچنین شما را با بهترین و بدترین حالت‌های خوابیدن برای افراد مبتلا به بیماری قلبی آشنا می‌کنیم. با ما همراه باشید.

آیا خوابیدن به پهلوی چپ برای قلب مضر است؟

در تعداد کمی از تحقیقات تأثیر حالت و پوزیشن خوابیدن روی سلامت قلب بررسی شده است. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد خوابیدن به پهلوی چپ ممکن است فشار بر قلب را افزایش دهد.

در سال ۱۹۹۷ میلادی (۱۳۷۵ شمسی)، محققان برای اولین بار و با استفاده از نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام (ECG) متوجه شدند که خوابیدن به پهلو باعث ایجاد تغییرات قابل توجهی در فعالیت الکتریکی قلب می‎شود. در این مطالعه، دراز کشیدن به پهلوی چپ بیشترین تأثیر را روی فعالیت قلب داشت.

بعدها در سال ۲۰۱۸ میلادی (۱۳۹۶ شمسی)، محققان دریافتند که خوابیدن به پهلوی چپ با تغییر در ECG افراد سالم مرتبط است. آن‌ها با استفاده از نوعی تکنیک تصویربرداری به نام وکتور کاردیوگرافی (Vectorcardiography) نشان دادند که خوابیدن به سمت چپ باعث جابه‌جایی و چرخش قلب می‌شود. محققان تغییر فعالیت الکتریکی را به این حرکت قلب نسبت دادند.

هنگامی که شرکت‌کنندگان به پهلوی راست خود می‌خوابیدند، تقریباً هیچ تغییری در ECG مشاهده نمی‌شد. محققان دریافتند که در این پوزیشن، قلب توسط لایه‌ی نازکی از بافت بین ریه‌ها که «مدیاستن» (Mediastinum) نام دارد، در جای خود نگه داشته می‌شود.

درست است که دراز کشیدن به پهلوی چپ ممکن است فعالیت الکتریکی قلب شما را تغییر دهد، اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این تغییر بتواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را در افراد سالم افزایش دهد.

غالباً افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب اعلام می‌کنند که در هنگام خوابیدن به پهلوی چپ دچار مشکلات تنفسی می‌شوند. برای اینکه متوجه شویم که آیا خوابیدن به پهلوی چپ برای افراد مبتلا به بیماری قلبی خطرناک است یا خیر یا میزان خطر آن چقدر است، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.

خوابیدن به پهلوی راست چه تأثیری روی قلب دارد؟

در مورد اینکه خوابیدن به پهلوی چپ برای قلب بهتر است یا به پهلوی راست، اختلاف نظر وجود دارد. بعضی از کارشناسان خواب بر این باورند که خوابیدن به پهلوی راست می‌‎تواند ورید اجوف را فشرده کند. ورید اجوف، سیاهرگی است که به سمت راست قلب شما وارد می‌شود. با این حال، در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر اینکه خوابیدن به پهلوی راست بتواند خطر ابتلا به نارسایی قلبی را افزایش دهد، وجود ندارد. بنابراین، به نظر می‌رسد که خوابیدن در این پوزیشن بی‌خطر باشد.

در یک مطالعه مشاهده شد که بیشتر شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری عضله‌ی قلب به نام «کاردیومیوپاتی اتساعی» ترجیح می‌دهند به جای پهلوی چپ، به پهلوی راست بخوابند. معمولاً در این بیماری که با ضعیف شدن عضله‌ قلب همراه است، بطن یا حفره‌ی قلب کشیده و نازک می‌شود. درنتیجه، قلب نمی‌تواند خون را به‌خوبی پمپاژ کند.

نتایج یک مطالعه‌ دیگر نشان داد که زنان در دوران بارداری می‌توانند هم به پهلوی راست و هم به پهلوی چپ بخوابند و بین این دو پوزیشن از نظر تأثیری که می‌توانند روی سلامت مادر و جنین داشته باشند، تفاوتی وجود ندارد. وقتی به ماه‌های پایانی بارداری نزدیک می‌شوید، احتمالاً دراز کشیدن به پهلو و خم کردن زانوها بهترین حالت خوابیدن است. خوابیدن به پشت روی عروق خونی رحم فشار وارد می‌کند و اکسیژن‌رسانی به جنین را کاهش می‌دهد.

بعضی از پزشکان توصیه می‌کنند که افراد باردار به پهلوی چپ بخوابند. با توجه به اینکه کبد در سمت راست شکم قرار دارد، خوابیدن به سمت چپ باعث دور نگه داشتن رحم از آن اندام بزرگ می‌شود. همچنین از تحت فشار قرار گرفتن ورید اجوف تحتانی توسط وزن جنین جلوگیری کرده و کار قلب را آسان‌تر می‌کند. درنتیجه، جنین خون بیشتری دریافت می‌کند.

بهترین حالت خوابیدن برای حفظ سلامت قلب چیست؟

اگر سالم هستید و بیماری قلبی ندارید، در حال حاضر هنوز مشخص نیست که بهترین وضعیت و پوزیشن خوابیدن برای حفظ سلامت قلب شما چیست. به احتمال زیاد، داشتن خواب باکیفیت از پوزیشن خوابیدن مهم‌تر است. شواهد حاکی از آن است که کمبود خواب و پایین بودن کیفیت خواب خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را افزایش می‌دهد. عروق کرونر، رگ‌هایی هستند که وظیفه‌ی خون‌رسانی به عضله‌ی قلب را بر عهده دارند.

اگر نارسایی قلبی دارید، چگونه باید بخوابید؟

اگر به نارسایی قلبی مبتلا هستید، با پزشک خود در مورد حالت‌های مختلف خوابیدن که باید از آن‌ها بپرهیزید، صحبت کنید. به احتمال زیاد، خوابیدن به پهلوی راست برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی بهترین گزینه است. اگرچه بعضی از افراد فکر می‌کنند خوابیدن به پهلوی راست می‌تواند میزان جریان خون به سمت قلب را محدود کند، اما شواهد کافی برای اثبات این ادعا وجود ندارد.

اگر ‌به آپنه‌ی خواب یا مشکلات تنفسی مبتلا نیستید، خوابیدن به پشت هم ممکن است گزینه‌ مناسبی برای شما باشد. وقتی طاق‌باز می‌خوابید، باید از یک بالش نازک و محکم استفاده کنید. استفاده از بالش‌های بسیار بزرگ باعث می‌شود سر بیش از حد بالا بیاید و چانه در موقعیت نامناسبی قرار بگیرد. اگر در طول شب به پهلو می‌غلتید، قرار دادن دو بالش در دو طرف بدن می‌تواند به جلوگیری از این امر کمک کند.

در افراد مبتلا به آپنه‌ی خواب به دلیل شل شدن عضلات گلو یا اختلال در سیگنال‌هایی که مغز به عضلات کنترل‌کننده‌ی تنفس می‌فرستد، در حین خواب تنفس به‌طور موقت قطع می‌شود. خروپف کردن در حین خواب و خواب‌آلودگی در طی روز از علائم این بیماری هستند.

افرادی که خروپف می‌کنند یا دچار آپنه‌ی خواب هستند، باید از خوابیدن به پشت خودداری کنند، مگر اینکه پزشک به آن‌ها توصیه‌ی دیگری کرده باشد. چون وقتی به پشت می‌خوابند، زبان به سمت گلو برمی‌گردد و به دلیل انسدادی که ایجاد می‌کند، باعث خروپف می‌شود.

خوابیدن روی شکم علائم آپنه‌ خواب‌ و خروپف را کاهش می‌دهد، اما در عین حال گردن و کمر را تحت فشار قرار می‌دهد و باعث گردن‌درد یا کمردرد می‌شود. درمان نکردن آپنه‌ی خواب با افزایش خطر نارسایی قلبی همراه است. در حال حاضر، افراد زیادی وجود دارند که همزمان به هر دو بیماری مبتلا هستند.

اگر دفیبریلاتور کاردیوورتر قابل کاشت (ICD) دارید، خوابیدن در سمت مخالف برای شما راحت‌تر است. ICD دستگاهی است که در زیر پوست و در بیشتر موارد در سمت چپ قرار می‌گیرد. وقتی این دستگاه ضربان قلب غیرعادی را تشخیص می‌دهد، از شوک الکتریکی برای بازیابی ضربان قلب طبیعی استفاده می‌کند.

در صورت ابتلا به بیماری قلبی از کدام حالت‌های خوابیدن باید اجتناب کنید؟

هنوز مشخص نیست که بهترین و بدترین وضعیت خوابیدن برای افراد مبتلا به بیماری قلبی چیست. شواهد موجود نشان می دهد که خوابیدن به پهلوی چپ ممکن است قلب شما را جابه‌جا و جریان الکتریکی آن را مختل کند. از سوی دیگر، بسیاری از افراد مبتلا به نارسایی قلبی اعلام کرده‌اند که در صورت خوابیدن به پهلوی چپ دچار مشکلات تنفسی می‌شوند.

خوابیدن به پشت می‌تواند باعث بدتر شدن آپنه‌ی خواب و خروپف شود. اگر با مشکلات تنفسی روبه‌رو هستید، باید قبل از اینکه خوابیدن به پشت را انتخاب کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد خوابیدن در یک وضعیت خاص برای افراد سالم و غیرباردار بهتر باشد. بنابراین اگر سالم هستید، می‌توانید به هر حالتی که تمایل دارید بخوابید یا پوزیشن‌های مختلف را برای پیدا کردن بهترین حالتی که باعث بهبود کیفیت خواب‌تان می‌شود، امتحان کنید. اما این توصیه در مورد بیماران قلبی صادق نیست. چون شواهد نشان می‌دهد که بیشتر افراد مبتلا به نارسایی قلبی خوابیدن به پهلوی راست را راحت‌تر از پهلوی چپ می‌دانند و به‌طور طبیعی به این سمت دراز می‌کشند.

تحقیقات نشان داده است که کم‌خوابی خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می‌دهد. ما حدود یک سوم عمر خود را صرف خوابیدن می‌کنیم. بنابراین، با اطمینان می‌توان گفت که خواب تأثیر زیادی روی سلامتی دارد. صرف نظر از پوزیشنی که برای خوابیدن انتخاب می‌کنید، داشتن خواب کافی و باکیفیت بیشترین نقش را در حفظ سلامت قلب و پیشگیری از بیماری‌های قلبی دارد. اگر از بی‌خوابی رنج می‌برید، با پزشک صحبت کنید. گاهی اوقات، این مشکل از اختلالات خوابی ناشی می‌شود که نیاز به درمان دارند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: خوابیدن سلامتی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل افراد مبتلا به نارسایی خوابیدن به پهلوی راست خوابیدن به پهلوی برای افراد مبتلا خوابیدن به پهلوی چپ خوابیدن به پهلو فعالیت الکتریکی نارسایی قلبی مبتلا به بیماری ابتلا به بیماری خوابیدن به پشت بیماری قلبی نارسایی قلب مشکلات تنفسی خطر ابتلا آپنه ی خواب وجود ندارد سلامت قلب قلب شما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۲۷۱۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فلسفه نام‌گذاری ماه‌های شمسی چیست؟

شروع زمان سنج هجری خورشیدی روز جمعه «۱ فروردین سال ۱ هجری خورشیدی» (۲۹ شعبان ۱ سال قبل از هجرت) مطابق با ۱۹ مارس ۶۲۲ میلادی قدیم (ژولینی) و ۲۲ مارس ۶۲۲ میلادی جدید (گرگوری) است. البته روز اول سال یک هجری خورشیدی (از ۱ فروردین تا ۲۴ شهریور) ۵ ماه و ۲۴ روز قبل از هجرت پیامبر (کمتر از یک سال) است.

فلسفه نام‌گذاری ماه‌های شمسی

سال، فصل‌ها، ماه‌ها و روزها

به گزارش بیتوته، این زمان سنج از ۳۶۵ روز در قالب ۱۲ ماه تشکیل شده‌است و طبق زمان سنج جلالی ابتدای آن اعتدال بهاری در نیمکرهٔ شمالی است. با این فرق که مبدأ آن هجری است. طراحان زمان سنج جلالی، گروهی ریاضیدان و اخترشناس بودند که نامدارترین آن‌ها حکیم خیام ریاضیدان و شاعر ایرانی بود.

این ها به سفارش ملکشاه سلجوقی و با اصلاح زمان سنج یزدگردی به این زمان سنج جدید دست پیدا کردند. زمان سنج جلالی با حفظ شروع و طول سال با تغییر مبدأ، اسامی و طول ماه‌ها در قالب زمان سنج هجری شمسی برجی درآمده و باز با تغییراتی در طول ماه‌ها ضمن تنوع اسامی آنها، عنوان تقویم هجری شمسی پیدا کرد.

این تقویم بر پایه سال اعتدالی خورشیدی برابر با ۳۶۵٫۲۴۲۱۹۸۷۸ روز است؛ که سال تقویمی آن ۳۶۵ و ۳۶۶روز (کبیسه) می‌باشد.

هر سال دارای ۴ فصل با نام‌های بهار، تابستان، پاییز و زمستان است و هر فصل ۳ ماه دارد و هر ماه تقریباً ۴ هفته و هر هفته ۷ روز با نام‌های شنبه، یکشنبه، دوشنبه، سه‌شنبه، چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه (آدینه) دارد. هر سال با ۱ فروردین و فصل بهار شروع می‌شود.

بلندترین روز سال در ۱ تیر و بلندترین شب سال در شب یلدا (از غروب ۳۰ آذر تا طلوع آفتاب در ۱ دی) اتفاق می افتد. طول ماه‌های این زمان سنج در طول تاریخ و در کشورهای گوناگون فرق داشته است، اما از حدود سال ۱۳۴۸ در ایران و افغانستان طول ماه‌ها یکسان است.

طول ماه‌ها در نیمه اول سال ۳۱ روزه و در نیمه دوم سال ۳۰ روزه است با این تفاوت که ماه پایانی (اسفند) ۲۹ روزه است و فقط در سال‌های کبیسه ۳۰ روز خواهد داشت. 

نام ماه‌های دوازده‌گانه پارسی

نام ماه‌های دوازده‌گانه پارسی تماما برگرفته از متون کهن زردشتی است که ریشه در اعتقادات و باورهای این آیین دارد.

فروردین نام اولین ماه فصل بهار و روز نوزدهم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا و پارسی باستان فرورتینام، در پهلوی فرورتین (فرورتن ) و در فارسی فروردین گفته شده که به معنای فروردهای پاکان و فروهرهای ایرانیان است. فروردین شکل تغییر یافته واژه فروهر است به معنای نیروی پیشرو. فروردین جمع مؤنث واژه ی فرورتی در حالت اضافی است و به معنی فروردهای پاکان و فروهرهای پارسایان است . پس «ین » علامت نسبت نیست .

- اردیبهشت نام دومین ماه سال و روز دوم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا به آن، اَشَه وَهیشتَه و در پهلوی اُرت وَهیشت گویند. مرکب از دو جزء است: اول اَرتَه به معنی درستی و راستی و پاکی و تقدس. دوم وهیشته صفت عالی از وِه به معنی به و خوبست و واژه ی مرکب به معنی بهترین راستی است .

در کل به معنی بهترین راستی است و همین طور نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند است.

- خرداد نام سومین ماه سال و روز ششم در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا و پارسی باستان هئوروتات، در پهلوی خردات و در فارسی خورداد یا خرداد گفته شده که کلمه ای است مرکب از دو بخش: بخش اول هئوروه که صفت است به معنای رسا، همه، درست و کامل. دوم تات که پسوند است برای اسم مونث، پس هئوروتات به معنای کمال و رسایی است. به معنی تندرستی نیز آمده و نیز نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند است.

- تیر نام چهارمین ماه سال و روز سیزدهم هر ماه زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا تیشریه، در پهلوی تیشتر و در فارسی صورت تغییر یافته آن یعنی تیر گفته شده که یکی از ایزدان است و به ستاره شعرای یمانی گفته می شود. فرشته مزبور نگهبان باران است و به کوشش او زمین پاک، از باران بهره مند می شود و کشتزارها سیراب می شود. تیشتر را در زبانهای اروپایی سیریوس خوانده اند.هر زمان تیشتر از آسمان سر بزند و بدرخشد مژده ریزش باران می دهد. تیر نام ستاره ای در آسمان هم هست.                            

- امرداد نام پنجمین ماه سال و روز هفتم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا امرتات، در پهلوی امرداد و در فارسی امرداد گفته شده که کلمه ای است مرکب از سه بخش: اول ا، ادات نفی به معنی نه، دوم مرتا به معنی مردنی و نابود شدنی و سوم تات که پسوند و دال بر مونث است. بنابر این امرداد یعنی بی مرگی و آسیب ندیدنی یا جاودانی. مرداد نام آخرین امشاسپند هم می باشد. نام این ماه اشتباه مرداد تلفظ می شود که باید امرداد خوانده شود.

- شهریور نام ششمین ماه سال و روز چهارم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا خشتروئیریه، در پهلوی شتریور و در فارسی شهریور می دانند. کلمه ای است مرکب از دو بخش: خشتر که در اوستا و پارسی باستان و سانسکریت به معنی کشور و پادشاهی است و بخش دوم صفت است از ور به معنی برتری دادن و ئیریه یعنی منتخب و آرزو شده و در کل یعنی کشور منتخب یا پادشاهی برگزیده.

این ترکیب بارها در اوستا به معنی بهشت یا کشور آسمانی اهورامزدا آمده است. شهریور به معنی بهترین شهریاری یا مدینه فاضله، فرشته ای موکل بر آتش و موکل بر همه فلزات و تدبیر امور و مصالح و همین طور نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند هم آمده است.

- مهر (پیوستن با مهربانی). نگهبانی ماه هفتم و روز شانزدهم هر ماه را به عهده ایزد مهر است. در اسطوره‌های ایرانی گرما و نور خورشید را ایزد مهر می دانستند. در سانسکریت میترا، در اوستا و پارسی میثر، و در پهلوی میتر، و در فارسی مهر گفته می شود، که از ریشه سانسکریت آمده به معنی پیوستن. مهر به معنای محبت ومهربانی هم آمده است.

- آبان نام ماه هشتم از سال خورشیدی و نام روز دهم از هر ماه است. آبان (آب‌ها(در اوستا آپ در پارسی باستان آپی و در فارسی آب گفته می شود. در اوستا بارها آپ به معنی فرشته نگهبان آب استفاده شده و همه جا به صورت جمع آمده است. کلا جلوه های طبیعی سودمند نزد ایرانیان خیلی ارجمند است پس بعضی روزهای ماه به نام مظاهر طبیعی نهاده شده است. در این ماه از سال به طور معمول باران می‌بارد. آبان، در زمان سنج باستانی شروع زمستان بزرگ بوده است.

- آذر نام ماه نهم از سال خورشیدی و نام روز نهم از هر ماه است. آذر (آتش(در اوستا آتر و آثر، در پارسی باستان و پهلوی آتر و در فارسی آذر می گویند. آذر فرشته نگهبان آتش و یکی از بزرگترین ایزدان است. آریائیان(هندوان و ایزدان) بیش از دیگر اقوام به عنصر آتش اهمیت می دادند. آفتاب در این ماه در برج قوس یا کماندار قرار می گیرد. سرما در این ماه به اندازه‌ای است که باید آتش روشن کرد.

- دی نام دهم از سال خورشیدی است. در بین سی روز ماه، روزهای هشتم، پانزده و بیست و سوم هم به دی (آفریدگار، دثوش) موسوم است. برای این که این سه روز با هم اشتباه نشوند نام هر یک را به نام روز بعد می پیوندند، یعنی هشتمین روز ماه را دی به آذر، نام روز پانزدهم ،دی به مهر و نام بیست و سومین روز هر ماه دی به دین بود. دی (دادار، دانای آفریننده) در اوستا داثوش یا دادها به معنی آفریننده ، دادار و آفریدگار است و بیشتر صفت اهورامزدا است و آن از مصدر دا به معنی دادن و آفریدن است. در خود اوستا صفت دثوش(=دی) برای تعیین دهمین ماه استفاده شده است. دی نام ملکی است که تدبیر امور و مصالح روز و ماه دی به او تعلق دارد.

- بهمن نام یازدهم از سال خورشیدی و نام روز دوم از هر ماه است. بهمن (منش نیک( در اوستا وهومنه، در پهلوی وهومن، در فارسی وهمن یا بهمن گفته شده که کلمه ای است مرکب از دو بخش: وهو به معنی خوب و نیک و مند از ریشه من به معنی منش است؛ بنابراین یعنی بهمنش، نیک اندیش و نیک نهاد. بهمن نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند هم هست.

- اسفند نام دوازدهم از سال خورشیدی و نام روز پنجم از هر ماه است. اسفند (آرامش افزاینده، پارسایی مقدس (دراوستا اسپنتا آرمیتی، در پهلوی اسپندر، در فارسی سپندار مذ، سفندارمذ، اسفندارمذ و گاه به اختصار سپندار و اسفند گفته شده است. اسفند یا سپنتا آرمیتی، آرامشی است که از عشق و ایمان سرچشمه می گیرد. در ادبیات اوستایی این جلوه اهورایی به صورت مادینه (مونث) به کار برده شده است.

پس در اسطوره‌های ایرانی این امشاسپند نگهبان زن و زمین محسوب می شده است. در بندهشن آمده که زن نیک مانند زمین نیک سختی‌ها را می گوارد و بر شیرین می دهد. از این روی جشن اسپندگان (29 بهمن ماه امروزی) مخصوص زنان بوده است. در این روز مردها با دادن هدیه به زنان از ایشان قدردانی می‌کرده‌اند. اسفند به معنای فروتنی هم هست و نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند است.

کانال عصر ایران در تلگرام